ચણીબોર જેવી તું

ચણીબોર જેવી તું

વિનય મંદિરના વ્હાઇટ યુનિફોર્મમાં હતી સ્વીટી તું,

તારી બ્યુટીને છુપી રીતે નીરખી લેતો હતો હું.

ને મને ગમતી દાંડીના ચણીબોર જેવી તું.

શનિવારની સવારમાં એક દો તીન બોલતાં,

દૂસરા બદલમાં ખોટો દાવ ખેલાતો હું,

ને મને ગમતી દાંડીના ચણીબોર જેવી તું.

સ્કૂલ આખીના છોકરાઓને ગાંડા કરતી તારી,

મોહક અદાને મારા નયનોમાં કેદ કરી લેતો હું,

ને મને ગમતી દાંડીના ચણીબોર જેવી તું

(પંકજદાંડી)

નાનકડા શબ્દ પર

નાનકડા શબ્દ પર

જવું હતું ઇન્ડિયા આજ સાંજની ફ્લાઇટે

ભરી હતી  બેગ અગાઉથી ખરીદેલ ચીજે.

લીધી હતી સર્વ ચીજો ગણી ગણીને

છતાંય જતો હતો શું કઈંક ભૂલીને ?

મેં ટેબલ, કબાટ ને પલંગ પર

દૃષ્ટિ ફેરેવી સમગ્ર ઘર પર.

અરે તું તો હજુ ત્યાં જ રહી હતી,

મારા પુસ્તકના ખૂણે લખાયેલા નાનકડા શબ્દ પર.

(પંકજદાંડી)  

લખાણ જરા મોડું સમજાય

લખાણ જરા મોડું સમજાય

મેં જોયું છે ક્યારેક એવું પણ થાય છે,

મારી રચના તને જરા મોડી સમજાય છે.

શું કામ તું ફરિયાદ કરે છે ?

પંકજ તને ફરી ફરીને યાદ કરે છે.

અરે !  જરા ધ્યાનથી વાંચ,

હવે તો આપણા દોસ્તોને ય સમજાય છે.

 મારી દરેક રચના તારે માટે જ તો હોય છે.

(પંકજદાંડી)

વર્ષો પછી મળતા રહ્યા

વર્ષો પછી મળતા રહ્યા

લેપટોપે બેસી ટાઈમ પાસ કરતા રહ્યા,

અને આપણે ઈ-માધ્યમથી મળતા રહ્યા.

નસીબમાં લખાયું હશે આપણા,

એટલે વર્ષો પછી મળતા રહ્યા.

આમતો મળવાનું પણ ક્યાં બન્યું છે ?

એટલે જ તો ફેસબુકે મળતા રહ્યાં.

ખરેખર અજીબ સ્વપ્ન જેવું લાગે છે,

એટલે જ તો કેનેડામાં પણ મળતા રહ્યા.

(પંકજદાંડી)

નિરાળો અંદાજ છે

તારા ટોરોન્ટો શહેરનો નિરાળો અંદાજ છે,

લોન્ગ ડ્રાઇવ કર્યા પછી જ પહોંચાય છે.

બોલ આવું કેવી રીતે તારા શહેરમાં ?

દિવસ અડધો ડ્રાઇવ કરીને થાકી જવાય છે.

જીવન આખું જીવ્યો તારા અભાવમાં

મારી આંખમાં તારી રાહ જોવાય છે.

સાચું કહું છું, ચાલ તું જ મોન્ટ્રિઅલ આવ

તારું નામ બોલતાં અવાજ બદલાય જાય છે.

(પંકજદાંડી)