તારી જામ્બુવતી.

હે સ્વામી,

પુષ્પની અધખીલી કળી જેવી હું,

જેનું સૌંદર્ય હજુ ખીલી રહ્યું છે તે હું,

જેની સૌંદર્યની પૂર્ણતા હજુ પ્રગટી નથી,

એવી એક રીંછ કન્યાને તું વરી લે.

જો તું ન વરીશ તો,

મારુ સૌંદર્ય ધૂળમાં મળી જશે.

હું જાણું છું તારા મહેલમાં હું એકલી નહીં હોઉં

પણ મને તારા સ્પર્શનું સુખ તો મળશે ને ?

તારા ચરણે ધરેલ આ કન્યાને

તું તારા રાણીવાસમાં લઇ લે.

પ્લીઝ, જલ્દી કર,

મારા આત્મસમર્પણ નો આનંદ વહી જાય એ પહેલાં.

લિ. તારી જામ્બુવતી.